شنبه, ۸ بهمن ۱۳۹۰، ۰۹:۲۵ ق.ظ
هنوز روضه هایت زنجیر ها را پاره میکند
لب های حسین علیه السلام تشنه بود
تشنه تر از لب های پسرش
لب بر لبان پسر گذاشت
،
پسر به پدر فهماند
دیگر تاب ماندن ندارد
پشت سرش دعا
نکند
که برگردد
پدر از نو پسر را راهی کرد
و هراسان ، به نظاره نشست ...
چه انتظاره عجیبیست ...►
- ۹۰/۱۱/۰۸